عملیات Post heating که با نام پسگرم شناخته می شود، به منظور به حداقل رساندن پتانسیل ماده فلز برای ترک های هیدروژنی انجام می گیرد. در واقع، برای به وقوع پیوستن ترک های هیدروژنی، نیاز به سه متغیر سطح کافی از تنش، سطح کافی از هیدروژن و یک ریزساختار حساس می باشد.

در فولاد های فریتی، تردی هیدروژنی تنها در دماهای نزدیک به دمای محیط اتفاق می افتد. بنابراین بعد از جوشکاری قطعه، فولاد بدون سرد شدن، باید فورا گرم شود و در دمای حدود 230 تا 290 درجه سانتیگراد به ازای هر mm 25 ضخامت، 1 ساعت نگهداری شود. این فرایند باعث آرام شدن ریزساختار فلز جوش و نفوذ هیدرون حل شده در فلز جوش به سمت سطح فلز و خارج از آن می گردد. همچنین با سرد کردن آرام فلز جوش، از گرادیان دمایی و ایجاد تنش های کششی و فشاری در فلز جوش و فلز پایه جلوگیری می شود.

بنابراین عملیات پسگرم اگر با هدف حذف تنش های باقیمانده انجام نگیرد و هدف اصلی تنها جلوگیری از ترک های هیدرونی باشد، در دمای پایین تری از عملیات تنش زدایی انجام می شود و در واقع عملیات پسگرم زمانی انجام می شود که هدف اصلی، حذف هیدروژن و درنتیجه حذف ترک های القا شده هیدروژنی (hydrogen induced cracking  یا  HIC ) می باشد.